
Czas na ostatni wielkoszlemowy turniej US Open, który ma bardzo ciekawą historię i rangę , podobnie jak Australian Open, French Open i Wimbledon. US Open odbywa się na przełomie sierpnia i września i często określany jest jako ostatni turniej z całego wielkiego szlema. Organizatorem turnieju jest Amerykański Związek Tenisa.
Ciekawi? Zapraszamy do zapoznania się z Amerykańskim turniejem .
US Open Historia
Wszystko rozpoczęło się w 1881 roku, kiedy to zdecydowano się rozegrać mistrzostwa Stanów Zjednoczonych. Początkowo rywalizowali tylko mężczyźni – single oraz deble. Pierwszym triumfatorem okazał się niespełna 19 letni tenisista – Richard Sears. Turniej ten odbył się w Newport, gdzie rywalizowano , aż do 1915 roku. Właśnie wtedy , przeniesiono rywalizację do Nowego Yorku a dokładnie na korty West Side Tennis Club w dzielnicy Forest Hills. Dopiero w 1887 roku pierwszy raz w turnieju singlowym zaprezentowały się Panie. Pojedynki deblistek zapoczątkowano jednak 2 lata później. Wszystko to miało miejsce na kortach Germantown Cricket Club w Philadelphii. Najpóźniej wystartowała rywalizacja mikstów , która zadebiutowała w 1892 roku – a spotkania te rozgrywano na wspomnianych przed chwilą kortach w Philadelphii.
Ciekawostką jest fakt , iż rywalizacja Panów również odbywała się w Philadelphii (1921-1923), choć później wrócono z turniejem do Forest Hill. Całkiem inną sytuację mieli za to debliści bowiem rywalizowali w 8 różnych miejscach!
Wszystko zmieniło się jednak w 1968 roku , gdyż zdecydowano się zmienić nazwę turnieju na US Open i rozszerzyć turniej , by mogli uczestniczyć w Nim zawodnicy z poza USA. Od tej pory były to międzynarodowe mistrzostwa USA i najważniejsze mecze turnieju odbywały się tylko i wyłącznie w Forest Hills. Tyczyło się to zarówno pojedynków singlowych, deblowych jak i mikstowych! 10 lat później zdecydowano się przenieść turniej do Nowego Yorku a dokładnie do parku Flushing Meadows – Corona, gdzie rywalizacja odbywa się do dziś.
Nawierzchnia kortów na US Open
Podobnie jak w innych wielkoszlemowych turniejach (oprócz French Open ) rozgrywany był na nawierzchni trawiastej. Trawa przetrwała na tym turnieju prawie …100 lat! Wszystko trwało bowiem do 1974 roku , bowiem w 1975 roku zdecydowano się na zmianę nawierzchni i zastosowanie tak zwanych kortów twardych, na których odbywała się rywalizacja tylko przez 3 lata. W 1978 roku zdecydowano się na nawierzchnię betonową i ona jest używana do dziś.
Bardzo dużym plusem tych kortów jest ich uniwersalność. Twórcy tej nawierzchni uważają bowiem, że korty te są dla wszystkich tenisistów i tenisistek bardzo równe. Zarówno dla tych co lubią grać na przykład na trawie jak i tych co uwielbiają rywalizację na cegiełce. Kolejnym przykładem plusów jest fakt, iż nawierzchnia ta nie przepuszcza wilgoci, co ma duży wpływ na szybkie wysychanie kortów. A co to daje ? Oczywiście szybki powrót do gry po opadach deszczu.
Ciekawostką jest również …kolor. Do 2004 roku cała nawierzchnia była zielona ale rok później zdecydowano się na zmianę na kolor…niebieski , który do dziś jest charakterystyczny. Niebieski kolor ułatwia widoczność piłki i ogólnie jest bardzo chwalony przez występujących na tych kortach zawodników.

Gdzie rozgrywany jest US Open?
Turniej US Open rozgrywany jest od 1978 roku na twardych kortach Narodowego Centrum Tenisa Amerykańskiej Federacji Tenisowej (USTA National Tennis Center) w parku Flushing Meadows-Corona w Nowym Jorku.
Centralnym kortem podczas rywalizacji US Open jest Arthur Ashe Stadium, który ma pojemność ponad 23 tys. Kort ten jest największym obiektem, który jest przeznaczony tylko i wyłącznie do rywalizacji tenisa ziemnego. W 2016 roku oddano do użytku rozsuwany dach , który ułatwia rywalizację podczas opadów deszczu.
Drugim co do wielkości kortem na Nowojorskiej rywalizacji jest Louis Armstrong Stadium. Posiada on około 14 tysięcy pojemności. Jest on najnowszy bowiem otwarto go dopiero w 2018 roku. Ciekawostką jest fakt , iż obiekt ten był kiedyś centralnym kortem. Otwarty został już w 1964 roku i aż do otwarcia Arthur Ashe Stadium pełnił tą jakże zacną funkcję. Wszystko zakończyło się w 1997 roku. W 2016 roku zdecydowano się go całkowicie wyburzyć i….wybudowano zupełnie nową arenę, którą otworzono w 2018 roku.
Ciekawostką jest fakt, iż Louis Armstrong był jazzowym, amerykańskim muzykiem, który miał jeszcze mniej wspólnego z tenisem ziemnym, niż dobrze Wam już znany Roland Gaross – patron French Open.
Trzecmi co do wielkości areną jest Grandstand stadium. Jest dużo mniejszy od dwóch głównych i ma około 8 tysięcy pojemności. Oddany został w 2016 roku do użytku.
US Open Nagrody
Już na samym początku warto tutaj zaznaczyć, że US Open jest pierwszym turniejem wielkoszlemowym, który zrównał pule nagród w turniejach singlowych! Wszystko to odbyło się w 1973 roku. W późniejszym czasie podobnie postąpiły pozostałe wielkoszlemowe turnieje.
Każdy singlowy zwycięzca otrzymuje srebrny puchar z wygrawerowanymi nazwiskami najlepszych tenisistów i tenisistek poprzednich edycji. Debliści, deblistki i pary mikstowe otrzymują mniejsze srebrne puchary, które różnią się również kształtem.
Oprócz pucharów, zawodnicy otrzymują 2000 pkt rankingowych oraz nagrody pieniężne, które przedstawiamy w tabelce, zaczerpniętej z oficjalnej internetowej strony poświęconej US Open.
MEN’S / WOMEN’S SINGLES Zwycięzca – $3,000,000
Przegrani finału – 1,500,000
Półfinaliści – 800,000 Ćwierćfinaliści – 425,000 Round of 16 – 250,000 Round of 32 – 163,000 Round of 64 – 100,000 Round of 128 – 61,000 Total – $39,024,000
Deble :
Wygrani – 400,000 $
Przegrani finału – 240,000
Półfinaliści – 130,000 Ćwierćfinaliści – 91,000 Round of 16 – 50,000 Round of 32 – 30,000 Total – $4,288,000 Pozostałe;
Wózki inwalidzkie Zwycięzca – 350,000
Legenda
US Open , to i Althei Gibson, mistrzyni, która złamała barierę kolorów w tenisie. Jej rzeźba, która otrzymała honorowe miejsce tuż obok stadionu Arthur Ashe Stadium na terenie Narodowego Centrum Tenisowego na zawsze oddaje cześć kobiety, która przeszła przez sport, aby stać się prawdziwą ikoną Ameryki. Chciała po prostu być kimś. Dla Althei Gibson było to równie proste i niemożliwe zadanie. Z pewnością miała talent. Była, jak sama siebie wielokrotnie opisywała, „urodzoną atletą”. Ale urodziła się także w czasach, kiedy kolor twojej skóry mógł ograniczać twoje możliwości zaprezentowania swoich talentów. Tak, była czarna i była kobietą w czasie, gdy świat sportu – a właściwie większa część świata – uważał te dwie rzeczy za wystarczający powód, by je wykluczyć. Jednak Gibson mocno trzymała się przekonania, że jeśli płonie w tobie ogień mistrza, to żaden zewnętrzny wpływ nie może stłumić tego płomienia. Trzy lata po tym, jak wielki Jackie Robinson przełamał barierę koloru baseballu, ta genialna młoda kobieta, urodzona jako dzierżawca w Południowej Karolinie i wychowana w Harlemie, rzuciła swój wyjątkowy blask na sport tenisowy i jako pierwsza Afroamerykanka wzięła udział w Mistrzostwach Stanów Zjednoczonych. Jej debiut w 1950 roku w Forest Hills w wieku 23 lat był jednocześnie historyczny i proroczy. Kiedy gwałtowna burza przerwała jej mecz drugiej rundy z tegoroczną mistrzynią Wimbledonu Louise Brough, piorun oddzielił jednego z monumentalnych kamiennych orłów od jego okoni na szczycie stadionu, posyłając go na ziemię. Później Gibson powiedział: „To mógł być znak, że czasy się zmieniały”. Rok po debiucie w Forest Hills, Gibson została pierwszym czarną sportsmenką, która grała na Wimbledonie. Zdobyła swój pierwszy tytuł Wielkiego Szlema na Roland Garros w 1956 roku. W następnym roku – i rok później – wygrała zarówno Wimbledon, jak i Mistrzostwa Stanów Zjednoczonych. Gibson wygrała w sumie 11 tytułów Wielkiego Szlema, dodając sześć podwójnych koron do swojego sukcesu w grze pojedynczej. Ale oczywiście mistrzów – prawdziwych mistrzów – definiuje nie tylko liczba trofeów. Charakteryzuje ich hart ducha ,odwaga, serce i pragnienie. Wszystkie te rzeczy zostały uosobione w Gibson.
Tenis to oczywiście sport indywidualny, ale chyba nikt nigdy nie był tak samotny na korcie tenisowym jak Althea Gibson. Była pionierem wielkiego talentu i większej odwagi. Podobnie jak Robinson, była z krwi i kości dowodem na to, że kolor skóry nie powinien ograniczać marzeń. Była pierwszą w swoim wyścigu, która rywalizowała na tak wysokim poziomie, a bycie pierwszym – w czymkolwiek – nigdy nie jest łatwym zadaniem.
Szerszy obraz jest taki, że na długo przed tym, jak Afroamerykanie i kobiety rozkwitły w tak różnorodnych dziedzinach, jak medycyna i prawo, nauka i polityka, była tam młoda kobieta, obdarzona niezwykłym talentem i jeszcze bardziej niezwykłym hartem ducha, która ośmieliła się powiedzieć: „Ja należę. ” Dzięki swoim talentom i wytrwałości Gibson otworzyła drzwi i umysły. To najwyższe osiągnięcie. Z tego powodu Altheę Gibson pamiętamy jako kogoś wyjątkowego.

Najlepsze wyniki
3 lata dzielą najmłodszą zwyciężynie od najmłodszego zwycięzcy US Open. Tracy Austin , wygrała kobiecy turniej mając jedynie 16 lat i 8 miesięcy. Wśród Panów rekordzistą względem wieku jest Pete Sampras , który wygrał turniej w wieku 19 lat i 1 miesiąca.
Najwięcej łączonych tytułów również ma…kobieta. Mowa tutaj o Amerykance – Margaret Osborne DuPont , która ma , aż 25 tytułów! Wśród Panów rekordzista jest także Amerykanin – William Tinden , który uzbierał 16 tytułów.
Tytuły w grze pojedynczej? Kolejna dominacja kobiet ! 8 razy wygrała Molly Mallory , która wraz z Helen Jacobs i Chris Evert jest również rekordzistką w zdobytych tytułach z rzędu. Panie te , wygrały bowiem US Open , aż 4 razy z rzędu.
Zupełnie inaczej jest wśród Panów. William Larned,William Tinden i Richard Saers mogą pochwalić się 7 tytułami US Open . Ten ostatni , czyli historyczny triumfator amerykańskiego turnieju może się pochwalić niebywałym osiągnięciem , bowiem wygrał ten turniej 7 razy z rzędu co jest rekordem wśród singlowej rywalizacji zarówno Panów jak i Pań.
W grze podwójnej mamy kolejną dominację kobiet bowiem, aż 13 tytułów wywalczyła Margaret Osborne DuPont , przy tylko 6 Jamesa Dwighta i Richarda Searsa.
Polacy na US Open
Tylko dwa razy , mogliśmy świętować triumfy Polaków na US Open. Jedyny minus tego sukcesu był taki , iż triumfy te były w juniorskim turnieju. Dokonała tego Urszula Radwańska w parze z Białorusinką – Mileuską w 2007 roku oraz Kamil Majchrzak w parze z Martinem Redlickim w 2013 roku.
Inne nasze sukcesy? Oczywiście , że były! Poniżej wspominamy same finałowe starcia Polaków podczas całej historii US Open!
1937 rok i Jadwiga Jędrzejewska , która dotarła do wielkiego finału US Open kobiet . Niestety tam musiała uznać wyższość swojej rywalki – Anity Lizany.
2011 oraz 2018 rok to finały naszych deblistów, które okazały się przegranymi pojedynkami. 2011 to gra Marcina Matkowskiego i Mariusza Fyrstenberga , którzy ulegli w wielkim finale -Austriakowi – Melzerowi i Niemcowi – Petzschnerowi. W 2018 roku z kolei Łukasz Kubot grający w parze z Brazylijczykiem – Marcelo Melo ulegli amerykańskiej parze – Mikowi Bryan i Jacku Socku.
Polskie deblistki również mogą pochwalić się finałem. Szkoda tylko , że są to bardzo odległe lata. Dokonała tego bowiem Jadwiga Jędrzejewska w parze z Simonne Mathieu z Francji. Duet ten musiał jednak uznać wyższość amerykańskim deblistką. Wszystko to wydarzyło się w 1938 roku.
2012 i 2018 to finały w grze mieszanej. Pierwszy wspomniany rok to gra Marcina Matkowskiego i Czeszki Kvety Peschke, którzy przegrali swoje finałowe starcie z Makarową i Soaresem. 2018 rok to finał Alicji Rosolskiej i Chorwata – Mekticia. Niestety był to kolejny przegrany polski finał. Tym razem zwycięzcami okazali się – Mattek-Sands i J.Murray.
2007 rok to wspaniały okres gry Polaków podczas juniorskich rywalizacji. Wcześniej wspominaliśmy o historycznym polskim trofeum i triumfie Uli Radwańskiej w deblu.
Teraz możemy jeszcze dodać 2 , niestety przegrane finały w grach singlowych . Wśród chłopców przegrał Jerzy Janowicz a wśród dziewcząt – Urszula Radwańska, czyli triumfatorka deblowej rywalizacji.
Warto jeszcze wspomnieć o deblowej porażce Aleksandry Olszy , która w wielkim finale przegrała w parze ze Słowaczką – Anna Kurnikovą. Obie Panie musiały uznać wyższość Coriny Morariu i Ludmily Varmuzowej. Wszystko to w 1995 roku , a dokładnie w juniorskim US Open.
Ciekawostka US OPEN
W cyklu…czy wiesz , że…
Turniej ten organizowany jest corocznie, nieprzerwanie od 1881 roku i jako jedyny turniej wielkoszlemowy nie był zawieszany na czas I i II wojny światowej. Dlatego też US Open, mimo że ma krótszą historię od turnieju wimbledońskiego, może się pochwalić największą liczbą rozegranych edycji z pośród wszystkich turniejów wielkoszlemowych.